Na początek niedługi zarys historyczny. Jak wynika z legendy – notariat u nas miał narodzić się w dwunastym stuleciu, czego mają dowodzić nadania królewskie z czasów Bolesława Krzywoustego. Mamy za to pewność co do wydarzenia, kiedy to papież Marcin IV wydał decyzję upoważniającą arcybiskupa gnieźnieńskiego Jakuba II Świnkę do nominowania dwóch notariuszy publicznych.
Najstarszy rozpowszechniony polski dokument notarialny pochodzi z roku 1287 i został sporządzony przez notariusza Budzisława, działającego z ramienia kancelarii arcybiskupiej. Następne dokumenty ukazywały się ustawicznie po 1309 r. Notariat w naszym kraju rozrastał się zwłaszcza w XIV wieku, kiedy to nasz kraj prowadził z Krzyżakami pertraktacje zobowiązujące do przedstawienia niepodważalnych dokumentów i innych zaświadczeń notarialnych. Równolegle w tamtych czasach zaczęły funkcjonować statuty synodalne, regulujące działalność notariuszy.
Przez lata notariat pokaźnie się rozwinął, a niebagatelną rolę odgrywał również podczas zaborów, czyli na przestrzeni niemal 124 lat, gdy nie istniało państwo polskie – notariusz był wówczas osobą zaufania publicznego, poprzez kojarzenie go z polską tradycją ziemiańską oraz kulturą kupiectwa.
Kiedy już udało nam się uwolnić z kajdan zaborów, minęło 15 lat zanim pojawiło się Polskie prawo o notariacie. Zaczęto je stosować w kolejnym roku, lecz II wojna światowa oraz czasy próby odbudowy po wojnie skutecznie przeszkadzały w jego dobrym rozwoju. Za czasów PRL, pracownicy notarialni byli urzędnikami państwowymi, obciążanymi przez lata kolejnymi obowiązkami, m.in. prowadzenie ksiąg wieczystych od 1964 roku.
Wszystko odmieniło się 14 lutego 1991 roku, kiedy to polski Sejm RP podjął ustawę – Prawo o notariacie.
Ustawa określa:
zasady powoływania i odwoływania notariuszy
prawa i obowiązki notariuszy
strukturę organizacyjną i kompetencje samorządu notarialnego
zasady nadzoru nad notariatem
zasady odpowiedzialności notariuszy za szkody
zasady odpowiedzialności dyscyplinarnej notariuszy
przepisy o aplikantach i asesorach notarialnych
zasady dokonywania czynności notarialnych
zasady sporządzania aktu notarialnego i aktów poświadczenia dziedziczenia
zasady poświadczania dokumentów notarialnych
zasady sporządzania wypisów, wyciągów i odpisów aktów notarialnych.
Ustawicznie aktualizowana ustawa – ostatnio w 2016 roku – dotyczy pracowników kancelarii notarialnych, których obecnie w naszym kraju będzie ok. 2 tysięcy.
Doświadczony notariusz nie tylko wykonuje swoje obowiązki zgodnie z klauzulą prawa, lecz priorytetowo, dba o najwyższe dobro Kontrahentów kancelarii.
Notariusz stał się funkcjonariuszem publicznym, którego podstawowym zadaniem stało się dążenie do zabezpieczenia interesów prawnych każdego Zleceniodawcy i m.in. z tego powodu podczas realizacji powierzonego zadania winien być nadzwyczaj sumienny oraz precyzyjny. Notariusz to również podmiot, któremu Partnerzy powierzają ich tajemnice i kłopoty i co za tym idzie jedną z pożądanych cech, którą winna nam zagwarantować renomowana kancelaria notarialna jest pełna dyskrecja.
Będzie to truizm, ale warto upewnić, czy pracownik kancelarii notarialnej, któremu chcemy powierzyć niebagatelne dla Was sprawy, ma systematycznie uzupełnianą, branżową wiedzę. Sprawdźmy równolegle, czy kancelaria notarialna gwarantuje nam zabezpieczenie każdej transakcji. Pożądanym byłoby, aby była ona wyposażona w depozyt notarialny, w którym bez stresu zostawimy istotne dokumenty, pieniądze i papiery wartościowe.
Teraz czas na bardzo istotną sprawę. Jakie czynności notarialne są na liście ofertowej w renomowanej kancelarii notarialnej?
– Tworzenie aktów notarialnych
– Redakcja tekstów prawniczych
– Spisywanie protokołów
– Sporządzanie aktów dziedziczenia i testamentów
– Sporządzanie poświadczeń, protestów i odpisów
– Doręczanie oświadczeń
Czas na jedną z najczęściej poruszanych kwestii na forach branżowych – jakie dokumenty trzeba dostarczyć oraz jak wygląda proces zakupu mieszkania u notariusza. Bez tego się nie obejdziemy, albowiem przeniesienie własności nieruchomości bez zachowania formy aktu notarialnego będzie nieważne.
Znacznie więcej istotnych zaświadczeń winien do notariusza donieść ten, kto ową nieruchomość sprzedaje. Gdy mówimy o kupującym, będzie to dość niedługa lista, gdzie znajdziemy pieniądze, dokument potwierdzający tożsamość, NIP oraz niekiedy dokumenty z banku, dokumentujące wysokość kredytu, jaki wzięliśmy, aby zrealizować nasze marzenia o zakupie nieruchomości.
Gdy mówimy o sprzedającym – jest tego dużo, toteż najzwyczajniej w świecie wypytajmy o wszystko pracownika kancelarii. Powinien nam na samym początku przedłożyć, co jest wymagane. Do najbardziej kluczowych dokumentów możemy zaliczyć: aktualny odpis księgi wieczystej, zaświadczenie o oznaczeniu budynku numerem porządkowym oraz zaświadczenie o samodzielności lokali;
Notariusz musi sporządzić akty i dokumenty tak, by były one przejrzyste i łatwe do zrozumienia dla obu podmiotów. Zadbanie o to, aby wszelkie dane dotyczące tożsamości i wiarygodności były właściwe to dla wszystkich powinno być jasne i klarowne.
Kancelaria notarialna, więcej informacji —> http://www.notariusze-torun.eu/